ΣΠΟΥΔΗ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ (ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ, 1912-1991)

by Lectures Bureau

Το ακόλουθο ποίημα ανήκει στη συλλογή Το βάθος του κόσμου, που εκδόθηκε το 1961 (Τα Ποιήματα, τόμος Β, Αθήνα: Εκδόσεις Τρία Φύλλα, 1981, σ. 203).

Κάθονται οι δυο τους στο γύρο του πηγαδιού.

Πρώτη φορά δεν είναι που ο ήλιος

Φωτίζει απ’ αντίκρυ δυο πρόσωπα, δυο

Διαβάτες του κόσμου.

Ωστόσο,

Δεν ξέρω γιατί,

Αυτό το αμοιβαίο χαμόγελο ίσως,

Αυτές οι ροδιές και το πράσινο, ίσως η ώρα,

Θαρρείς πως αυτό ποτέ δεν ξανάγινε πως

Το ίδιο αυτό πράγμα, τόσο χαρούμενο

Δεν ζωγραφίστηκε άλλη φορά

Σε τούτο τον κόσμο –

Αυτή η σιωπή,

Αυτή η γαλήνη, αυτή προπαντός

Η αγάπη.

Γελούν

Τα χείλη στις άκρες τους.

Κυλούν οι πτυχές του ρούχου τους μέρα.

Νομίζει κανείς πως είναι μια εικόνα

Μέσα σε πλαίσιο. Το φως από μέσα τους

Βγαίνοντας πλέκει γύρω τους κάτι

Σαν ηλιοστέφανο.

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ, 1912-1991

Εικόνα: https://gr.pinterest.com/pin/578431145909693860/

Πηγή: https://www.lecturesbureau.gr/