Η ΩΡΑΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑΣ!

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

​​​«Η αρπαγή των Σαβίνων γυναικών» του Νικολά Πουσέν αναπαριστά ένα επεισόδιο της ιστορίας της Ρώμης. Όπως λέει ο Τίτος Λίβιος, η πρώτη γενιά των Ρωμαίων έπασχε από γυναικοπενία. Ως εκ τούτου, αποφάσισαν να αποκτήσουν όσες τους χρειάζονταν ή τους γυάλιζαν και επετέθησαν στους γείτονές τους για να τις κατασχέσουν.
Ο πίνακας είναι μεγάλων διαστάσεων και βρίσκεται στο Λούβρο. Στο ίδιο μουσείο βρίσκεται και ο πίνακας του Ζακ-Λουί Νταβίντ, του ζωγράφου της Γαλλικής Επανάστασης, που αναπαριστά με τον τρόπο του το ίδιο επεισόδιο. Πρόκειται για σκηνές βιασμού μετά φόνου, ό,τι ειδεχθέστερο δηλαδή. Πώς όμως αυτό το «ειδεχθές» γίνεται η πρώτη ύλη για δύο αριστουργήματα της παγκόσμιας ζωγραφικής; Προσοχή: η απαθανάτιση και η αποθέωση του ειδεχθούς. Οπως θεωρείται ότι θίγεται ο άλλος επειδή ο Χριστός είναι ξανθός σε πίνακα του Βαν Αϊκ στο Μητροπολιτικό της Νέας Υόρκης, γιατί να μη θιγεί και η φεμινίστρια θεωρώντας ότι ο πίνακας υποβαθμίζει τις γυναίκες και προτρέπει σε βιασμό; Μήπως δεν πρέπει να παίζεται και ο Αισχύλος, που αποκαλεί την Κλυταιμνήστρα «νόσο του οίκου»; Το Χόλιγουντ θα επέτρεπε το γύρισμα μιας ταινίας σαν την «Ωραία της ημέρας», ένα ακόμη μη πολιτικώς ορθό αριστούργημα με την υπέροχη «Ωραία κάθε μέρας», η οποία με άλλες 99 γυναίκες υπέγραψαν το κείμενο που τόσο στενοχώρησε τις φεμινίστριες;

Το κείμενο λέει ότι το κύμα της νεοπουριτανικής ορθότητας οδηγεί σε απαξίωση των ίδιων των ερωτικών σχέσεων, ότι δίνει στη γυναίκα τον ρόλο του θηράματος, ότι « δείχνει το πρόσωπο του μίσους για τους άνδρες και τη σεξουαλικότητα» και ότι όσες το υπογράφουν υπερασπίζονται την ανάγκη της τέχνης να παρενοχλεί. Η Ντενέβ, για να το υπερασπιστεί, είπε ότι ποτέ δεν ενοχλήθηκε από την «παρενόχληση» ή το φλερτ. Και στο κάτω κάτω, όπως υπάρχουν κακοί και αγράμματοι συγγραφείς, έτσι υπάρχει και κομψό ή άγαρμπο φλερτ. Η αβρότητα δεν είναι παράπτωμα. Θα προσέθετα ότι το τέλος της αβρότητας είναι η αρχή του νέου Μεσαίωνα. Στην πραγματικότητα, αν δεν αναχαιτισθεί το κύμα του νεοπουριτανισμού της ορθότητας θα οδηγηθούμε σε μια άφυλη κοινωνία, αφού η ερωτική σχέση θα έχει ποινικοποιηθεί.

Οι φεμινίστριες μπορεί να άφησαν τα ταγάρια για να αγοράσουν Λουμπουτέν, όμως δεν υποστέλλουν τη σημαία. Και κάποιες ενοχλήθηκαν από τις 100 γυναίκες επειδή παρέβησαν τα άρθρα τάδε και τάδε του κανονισμού συμπεριφοράς απέναντι στους παλιανθρώπους τους άνδρες, τους οποίους έφτιαξαν οι ίδιες όταν κρατούσαν ακόμη ταγάρια, πίστευαν στον σοσιαλισμό και λιγουρεύονταν χαβιάρι. Εγώ πάντως συντάσσομαι με την «Ωραία κάθε μέρας» και τον Πουσέν. Αυτά είναι που σώζουν τη Δύση από την ανελευθερία που απεργάζεται η μετριότητα.

Πηγή: kathimerini.gr