- Γράφει η Annabelle
Ένα σύντομο περπάτημα στα στενά του Πειραιά, μετά από ένα "κλεφτό δρασκέλισμα" από τις ώρες της εργασίας για να συναντήσω τον ήλιο.. και νομίζω πως όλα λαμπυρίζουν στα μάτια μου.. και αυτό το χάδι που αισθάνομαι στο πρόσωπό μου με μια εσωτερική αγαλλίαση που πλημμυρίζει το σώμα μου..περπατώ στο λιμάνι, εκεί που τα μεγάλα καράβια δεμένα με τα πελώρια σχοινιά τους περιμένουν τον κόσμο τους και 'γω, κάπου εκεί ανάμεσα στο απέραντο πάρκινγκ αυτοκινήτων να τα αγναντεύω πρωί και απόγευμα.. μ'αρέσει να κάνω παιχνίδια με το νου.. άλλοτε δραπετεύω μαζί τους πάντα σε άγνωστο προορισμό, άλλοτε θέλω να χάνομαι παίζοντας κρυφτό ανάμεσα τους.. πόσο λατρεύω θάλασσα και ουρανό που γίνονται ένα μέσα από μια ζωγραφική παλέτα που μοιάζει να είναι άπειρες οι συνθέσεις των χρωμάτων της.. και αυτή η μυρωδιά της θάλασσας μαγεύει.. δηλώνει έντονα την ύπαρξη ζωής στην υγρή φύση.. περπατώ.. αγναντεύω.. μυρίζω.. νιώθω.. αισθάνομαι.. σκέφτομαι..
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΕ ΜΟΥ!
Annabelle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.