ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΕΥΘΥΜΙΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ!

«Φωτιές στην τηλεόραση» και «Στην πόλη της φωτιάς»

© (ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΑΝΤΙΚΟΣ /EUROKINISSI

Ηλίας Ευθυμιόπουλος

ΦΩΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Στις Βυζαντινές τοιχογραφίες οι άγιοι φλέγονται

Με φωτοστέφανους

Ενώ ο Θεός είναι τριγύρω,

Λιώνοντας σαν τη φήμη

Στις γωνιές των τοίχων

Μάταια προσπαθώντας να διώξει τον καπνό

Φωτιά στο χρώμα της τουλίπας

Σαν το γυαλί, σαν τον Αύγουστο, σαν τη λυγαριά

Σαν το πουρνάρι, σαν τα εκρηκτικά του στρατοπέδου

Καίγομαι σαν τη χώρα μου

Ενώ παρακολουθώ τα πλάνα σε επανάληψη:

Τα κάρβουνα πετούν, πηδούν στους αυτοκινητόδρομους,

Ξύνουν τη ζωή από τις πλαγιές των λόφων.

Μπορούμε τώρα να δούμε τους καπνούς από το διάστημα.

Ανεβάζω την ένταση της φωνής

Οι μικροφωνικές παρεμβολές στο χρώμα της στάχτης,

Τα κύματα περνούν το τούνελ

Η λαμπερή περίμετρος διευρύνεται.

Χείλος του κόσμου, σιγοκαίει.

Πού πήγαν τα όρια της μικρής μας ύπαρξης;

Τι κρατάει ακόμα το κεφάλι στο λαιμό,

Τα δάχτυλα στα χέρια,

Τον εγκέφαλο στην αρρώστια;

Νοιώθω τα ράμματα που ξηλώνονται

Η φλόγα ανυψώνεται,

ανθίζει και καταβροχθίζει το αγιασμένο ρετσίνι

Κι ο αέρας σφυρίζει

με σπίθες αστραφτερού σελοφάν.

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Έρχομαι από την πόλη της φωτιάς

Η φωτιά ήρθε και έγλειψε τα σπίτια μας

Μερικά τα κατάπιε σαν να μην ήταν τίποτα

Τα ήπιε σαν το τελευταίο νερό που στάζει από μια τσιμεντένια βρύση

Η κάνουλα είναι πολύ ζεστή για να την αγγίξεις με τα χείλη σου

Η φωτιά μας φίλησε και μας γέλασε

Με κόκκινο, σαν λιωμένο κραγιόν σε ανάρμοστα χείλη

Ακόμα και τώρα η σκουριά σκαρφαλώνει στους τοίχους,

Χάλκινος κισσός και σιδερένια φωτιά και άνθη από τούβλα ανθισμένα

Σταθείτε σε οποιαδήποτε γωνιά και κοιτάξτε δυτικά μέχρι θανάτου

Ήλιος εμπρηστής τρώει τώρα τις γειτονιές των αυθαιρέτων

Στην πόλη της φωτιάς

Τα παιδιά παρακολουθούν με την παλάμη τους μπροστά στο στόμα

Για να απολαύσουν τις καυτές τηγανητές πατάτες

Με το ουρλιαχτό των σειρήνων στα αυτιά

Ανοίγουν τους πυροσβεστικούς κρουνούς και ξαπλώνουν από κάτω

Πηγή: https://www.athensvoice.gr