ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμέδαλις*

• Αποκλειστικά για το παρόν ιστολόγιο

Και μια παλιά παροιμία λέει: "η γλώσσα είναι δίκοπο και κοφτερό μαχαίρι σ΄ όποιον κλειστή στο στόμα του να την κρατεί δεν ξέρει". Και μια δεύτερη λέει: "η γλώσσα που τρέχει και χώρα χαλά και χώρα φτιάνει". Και μια τρίτη: "βάλε κλειδί στη γλώσσα σου, στα αυτιά σου βουλοκέρι". Σήμερα είναι η παγκόσμια μέρα της μητρικής γλώσσας. Σήμερα γιορτάζεται η κάθε εθνική γλώσσα. Μαζί με όλες τις άλλες και η ελληνική. 
Η πιο πλούσια και η πιο όμορφη από όλες. Η πιο παλιά και η βαθύτατα λατρεμένη. Έστω και αν έχει περάσει πολλές περιπέτειες, έστω και αν έχει αλλάξει πολλές μορφές, εμείς ως ΄Ελληνες, οφείλουμε να την τιμούμε και να την ομιλούμε με όσο το δυνατόν σωστότερο τρόπο μπορούμε. Γιατί πρόκειται για την κληρονομιά μας, που έδωσε το στίγμα της στην εξέλιξη του πνεύματος ανά τους αιώνες.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι η γλώσσα μας αναπαρήγαγε κείμενα των αρχαίων προγόνων μας, που έφτασαν έως τις ημέρες μας, σχεδόν ατόφια. Το γεγονός αυτό αποτελεί έναν άθλο της ιστορίας. Έναν άθλο της φιλοσοφίας, των μαθηματικών, του θεάτρου, έναν άθλο του έθνους μας. Χιλιάδες χρόνια μετά την ύπαρξη των προγόνων μας, έχουμε τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε τη σκέψη τους στη γραφή τους. 

Η γλώσσα λοιπόν αποτελεί το συνδετικό κρίκο του έθνους με την παράδοσή του. Και στις λαϊκές παραδόσεις τα στοιχεία είναι πλούσια. Εκεί, βέβαια, τα στοιχεία αφορούν την νεότερη Ελλάδα, όμως δεν σημαίνει αυτό ότι οι προσπάθειες καταγραφής δεν είναι αξιοσημείωτες.

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει. Προσπαθούμε να είμαστε φιλικοί προς τον συνάνθρωπο, ευγενικοί και διαλλακτικοί. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει σε βάθος τα μεγέθη των προβλημάτων που περνά ο συνάνθρωπος. Έτσι λοιπόν, ας μη γινόμαστε κριτές των όλων, αλλά με την ταπεινότητά μας και μια διάθεση συγχώρεσης ας ακούσουμε πρώτα τις έχει εκείνος να μας πει και μετά μιλούμε. Γιατί ότι βγαίνει από το στόμα δεν γυρίζει πίσω. Θα συμβεί να πάθουμε ανεπανόρθωτο κακό ή να το προκαλέσουμε τις φορές που δεν σκεφτήκαμε πριν μιλήσουμε. 

Ο χειρισμός της γλώσσας είναι χάρισμα που δεν το έχουν όλοι οι άνθρωποι. Συμφωνώ. Χρειάζεται να διαβάσει κανείς τόμους και τόμους βιβλίων για να μπορέσει να φθάσει σε κάποιο επίπεδο. με το διάβασμα καλλιεργείται η γλώσσα. Διευρύνεται η σκέψη και οργανώνεται η έκφραση. Έτσι θα γίνουμε μικροί σοφοί που θα μπορούμε να κατανοούμε τους συνανθρώπους μας και να συναναστρεφόμαστε άνετα μαζί τους.

*Πολιτικός Επιστήμων