Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ...

Ο εγγονός του μεγάλου ποιητή Μάρκος Σικελιανός αποκαλύπτει άγνωστες οικογενειακές πτυχές από τις σχέσεις του πατέρα του Γλαύκου με τον παππού και την αγαπημένη του γιαγιά Εύα Πάλμερ

Καλησπέρα, είμαι ο Μάρκος Σικελιανός». ΄Ηταν οι μόνες ελληνικές λέξεις που έμαθε και αυτές προσπαθούσε να τις εκφέρει με την καλύτερή του προφορά. Ενας από τους ελάχιστους απογόνους του Αγγελου Σικελιανού και της Εύας Πάλμερ ζει εδώ και πολλά χρόνια στην Αμερική. Δούλευε ως πριν από λίγο καιρό σε μια από τις πολλές εταιρείες που ανθούν στο εξωτερικό και εκπροσωπούν αυτούς που κάνουν πνευματική παραγωγή, όπως συνθέτες, παραγωγούς.
΄Ηρθε στην Ελλάδα καλεσμένος από το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, με αφορμή τον επετειακό εορτασμό των 70 χρόνων από τις πρώτες Δελφικές Γιορτές. Πρωτότοκος γιος του Γλαύκου, του μοναδικού παιδιού που είχαν αποκτήσει ο Αγγελος και η Εύα και που έφυγε από τη ζωή πριν από τρία χρόνια, ο Μάρκος Σικελιανός νιώθει ευτυχής που επιστρέφει στο «σπίτι» του, στην Ελλάδα. «Είναι η τρίτη φορά που επισκέπτομαι τη χώρα όπου γεννήθηκα», λέει. «Ναι, γεννήθηκα στην Ελλάδα όσο και αν αυτό δεν είναι γνωστό. Γεννήθηκα λίγο πριν από τις δεύτερες Δελφικές Γιορτές, το 1930, και μεγάλωσα ταπρώτα δέκα χρόνια τις ζωής μου στο σπίτι της γιαγιάς μου Εύας στη Συκιά, λίγο πριν από τοΞυλόκαστρο. Ακόμη έχω πολλούς και καλούς φίλους εκεί που με περιμένουν να πάω».

Τον Αγγελο Σικελιανό δεν τον θυμάται, άκουγε όμως τη μητέρα του και τον πατέρα του να συζητούν γι' αυτόν. «Ηταν άνθρωπος πολυάσχολος. Εγραφε συνέχεια ή δεν ξέρω τι άλλοέκανε και δεν είχε χρόνο για τον πατέρα μου, τον παραμελούσε συστηματικά. Γι' αυτόν τον λόγο και ο Γλαύκος ήταν τόσο μοναχικός άνθρωπος». Εχουν ειπωθεί πολλές ιστορίες και έχουν γίνει πολλές εικασίες ως προς τη σχέση του Αγγελου με τον γιο του Γλαύκο. Ωσπου να έρθει στο φως η μαρτυρία του εγγονού του πρώτου, Μάρκου: «Ο πατέρας μου δεν είχε πατρικό πρότυπο. Ο παππούς μου ο Αγγελος δεν υπήρξε ποτέ ο ιδανικός πατέρας για εκείνον.Ποτέ δεν στάθηκε δίπλα του, ποτέ δεν συμμετείχε στη ζωή του. Ξέρω όμως ότι λάτρευε τη μητέρα του, την Εύα. Ο Γλαύκος μεγαλώνοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα ολομόναχοςέγινε κλειστός, μοναχικός». Γι' αυτό κιόλας αυτοί που γνώριζαν την ύπαρξή του ήταν ελάχιστοι. Ανθρωπος που δεν μίλησε ποτέ στη ζωή του στον Τύπο, παρά τις προκλήσεις που είχε, έφερε ίσως σαν βάρος το όνομα των Σικελιανών. «Ο Γλαύκος ήταν πολύ ήσυχος, πολύ ήρεμος. Ζούσε στη Συκιά για χρόνια ολόκληρα, απομονωμένος από τον κόσμο», λέει. «Ητανάνθρωπος που δεν ενοχλούσε και δεν ήθελε να δημιουργείται θόρυβος γύρω από αυτόν.Θυμάμαι ότι λάτρευε τα πλοία και μοναδικό του χόμπι ήταν να σχεδιάζει και να ζωγραφίζει πλοία. Οποιος έβλεπε ένα έργο του καταλάβαινε αμέσως ότι ήταν δικό του. Καθόταν με τις ώρες και σχεδίαζε. Με τη μητέρα μου που ήταν και αυτή Αμερικανίδα, όπως η Εύα,γνωρίστηκε στη Μασαχουσέτη. Αυτή έκανε διακοπές και ο Γλαύκος είχε ακολουθήσει τη μητέρα του από την Ελλάδα μετά τις πρώτες Δελφικές Γιορτές, στην προσπάθειά της ναμαζέψει χρήματα για τις επόμενες».

Θυμάται ένα περιστατικό όπου ο Γλαύκος συνελήφθη στην Καλιφόρνια από την αστυνομία γιατί είχε εμπλακεί σε διαδηλώσεις εναντίον των πυρηνικών δοκιμών που γίνονταν στην περιοχή και για τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική και ραδιοφωνική αναμετάδοση του αγώνα εναντίον της ανάμειξης των Ηνωμένων Πολιτειών στα εσωτερικά θέματα των χωρών Χιλής, Νικαράουας, Σαλβαδόρ και Γουατεμάλας. «Εχω φωτογραφίες - ντοκουμέντα από την ώρα όπου συνέλαβαν τον πατέρα μου», λέει ο Μ. Σικελιανός. «Ηταν ένας σπάνιος άνθρωπος. Ενας πραγματικός κύριος. Η γιαγιά μου η Εύα πάλι ήταν πανέμορφη. Από τις ωραιότερες γυναίκες που υπήρχαν, ειδικά στα νιάτα της. Ο εγγονός μου, γιος της κόρης μου, είναι ίδιος αυτή».

Από την αμύθητη περιουσία της οικογένειας των Πάλμερ τίποτα δεν έχει διασωθεί και δεν έχει περάσει στην οικογένεια. Ενα μεγάλο μέρος της είχε χαθεί από τότε όπου η Εύα θυσίαζε τα πάντα για να υλοποιήσει το όραμα το δικό της και του αγαπημένου της Αγγελου, για την αναβίωση της Δελφικής Ιδέας. Το υπόλοιπο εξαφανίστηκε από τους διάφορους συγγενείς της στο πέρασμα του χρόνου.

Λέει ότι έχει περάσει ευτυχισμένα παιδικά χρόνια αφού, παρά το διαζύγιο του Γλαύκου και της μητέρας του, «απολάμβανε» για αρκετά διαστήματα και τους δύο μαζί. «Χώρισαν όταν ήμουν 13 χρόνων και ξαναπαντρεύτηκαν και οι δύο. Εχω τέσσερα αδέλφια από τον πατέρα μου και δύο από τη μητέρα μου. Οταν ο Γλαύκος ερχόταν στην Αμερική, μέναμε όλοι μαζί.Αυτός και η καινούργια του οικογένεια και εμείς. Βρίσκω ότι ήμασταν μια φυσιολογική οικογένεια» ­ αν και παράδοξα «μεγάλη». Η ιστορία όπως φαίνεται επαναλαμβάνεται, αφού ο Μάρκος Σικελιανός για ένα διάστημα έκανε να συναντήσει τον πατέρα του και δέκα χρόνια. Την ύπαρξή του δεν την γνώριζε ούτε η κόρη του, που όταν το 1976 ήρθε στην Ελλάδα και τον συνάντησε έμεινε εμβρόντητη. «Γυρνούσε και ρωτούσε ποιος είναι ο κύριος αυτός. Οταν τηςείπα ότι ήταν ο παππούς της, έδειξε εκνευρισμένη. Ο Γλαύκος όμως δεν ήθελε να μιλάνε γι' αυτόν. Δεν ήθελε να ξέρει κανένας για τη ζωή του. Οπως σας είπα, ήταν πολύ κλειστόςτύπος». Με την Αννα Σικελιανού, τη δεύτερη γυναίκα του παππού του, συναντήθηκε μία μόνο φορά πριν από τρία χρόνια. «Μου έδειξε οικογενειακές φωτογραφίες. Δεν έχω έκτοτε επαφήμαζί της. Η ανιψιά μου η Ελένη έχει διατηρήσει κάποια επικοινωνία».

«Είμαι περήφανος που λέγομαι Σικελιανός και κατάγομαι από την Ελλάδα. Η ελληνολατρία της Εύας με συγκινεί. Το πάθος του Αγγελου για τη ζωή με γοητεύει. Νιώθω ένας γνήσιος απόγονός τους».

Πηγή: http://www.tovima.gr