ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΑ… “ΣΧΗΜΑ ΛΟΓΟΥ” ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ!

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Αυτά έλεγαν ο κ.Τσίπας και ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές. Ότι θα καταργούσαν σε ένα νόμο και με ένα άρθρο τα Μνημόνια. Ότι θα επανέφεραν σε ένα άρθρο και με ένα νόμο τους μισθούς και τις συντάξεις. Ότι πρώτα θα καταργούσαν τα Μνημόνια και ότι αφού θα τα καταργούσαν, από εκεί και πέρα – με καταργημένα τα Μνημόνια – θα άρχιζαν τις διαπραγματεύσεις τους με τους «εταίρους».

Αλλά αυτό που τώρα ακούμε είναι… λιγουλάκι διαφορετικό. Αυτό που ακούσαμε από την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι ότι εκείνη η (επαναλαμβανόμενη) δέσμευση, για κατάργηση σε ένα νόμο και με ένα άρθρο των Μνημονίων, δεν ήταν στην πραγματικότητα παρά ένα… «σχήμα λόγου».

Βάσει αυτής της νέας προσέγγισης, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι μάλλον υπήρξαν και μερικά ακόμα «σχήματα λόγου». Για παράδειγμα:

Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ – «σχήμα λόγου»…

Αύξηση του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ – «σχήμα λόγου»…

Ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων – «σχήμα λόγου»…

Κατάργηση της έκτακτης εισφοράς (δήθεν) αλληλεγγύης – «σχήμα λόγου»…

Κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στα Ταμεία – «σχήμα λόγου»…

Μετά από τόσα «σχήματα λόγου», αναρωτιόμαστε: Μήπως κι αυτός ο «έντιμος συμβιβασμός» είναι επίσης ένα «σχήμα λόγου»; Και αν ναι, τότε τι να κρύβεται πίσω από αυτό το τόσο διαδεδομένο «σχήμα λόγου» που δεσπόζει εσχάτως στις δημόσιες τοποθετήσεις όλων ανεξαιρέτως των κυβερνητικών στελεχών;

Θέσαμε το θέμα την Κυριακή και από την «Real News». Ακούγοντας, δε, τα κυβερνητικά στελέχη να περιγράφουν με όλο και πιο γλαφυρό τρόπο το πόσο κοντά βρίσκονται σε συμφωνία με τους «εταίρους» τους, μια συμφωνία που την περιγράφουν ως «έντιμο συμβιβασμό», θεωρούμε επιβεβλημένο να επανέλθουμε και από το «enikos.gr»:

«Έντιμος συμβιβασμός», λοιπόν. Αλλά τι πάει να πει «έντιμος συμβιβασμός»; Αυτός ο «έντιμος συμβιβασμός» περιλαμβάνει, άραγε, την έξοδο από τα Μνημόνια; Ναι ή όχι; Περιλαμβάνει, δηλαδή, το αίτημα επιβίωσης της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού και την αδιαμφισβήτητη εντολή που έλαβε η κυβέρνηση στις εκλογές;

Το αμέσως επόμενο ερώτημα που τίθεται είναι: Και τι σημαίνει τελικά «έξοδος από τα Μνημόνια»; Κατ’ αρχάς θα πρέπει να συμφωνήσουμε: «Έξοδος από τα Μνημόνια» δεν σημαίνει λόγια. Σημαίνει έργα.

Σίγουρα δεν σημαίνει διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης στο όνομα του «μη χειρότερα». Και πολύ περισσότερο δεν σημαίνει την εμφάνιση της (τάχα μου… «ήπιας) χειροτέρευσης σαν «καλυτέρευση»!

Η «έξοδος από τα Μνημόνια» για να μην αποτελεί «σχήμα λόγου» αλλά λόγω και έργω πολιτική συνέπεια – και άρα πολιτική τιμιότητα - σημαίνει:

Κατάργηση όλων των 520 μνημονιακών νόμων που ψηφίστηκαν, εφαρμόστηκαν και εξόντωσαν τον ελληνικό λαό από το 2010.

Κατάργηση – μέχρι τελευταίου – των 22.000 μνημονιακών άρθρων και διατάξεων που επιβλήθηκαν και εφαρμόζονται στην καμπούρα του ελληνικού λαού.

Ανάκτηση όλων των εισοδηματικών απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι όλα αυτά τα χρόνια που ξεπερνούν τα 70 δισ. ευρώ.

Επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού, επιστροφή της 13ης και 14ης σύνταξης.

Ανάκτηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων είχαν απομείνει πριν από το 2010 και που κονιορτοποιήθηκαν με πρόσχημα την κρίση, το χρέος, και τα ελλείμματα.

Επιστροφή των κλεμμένων από τα Ασφαλιστικά Ταμεία που μόνο από το PSI έχασαν πάνω από 12 δισ. ευρώ.

Επιστροφή του δικαιώματος της εργασίας στα 1,3 εκατομμύρια εργαζομένων που ρίχτηκαν στην ανεργία αυτά τα χρόνια.

Κατοχύρωση επιδόματος ανεργίας στο σύνολο των δικαιούχων και όχι μόνο στο 1/10 αυτών όπως σήμερα.

Επιστροφή του 1 εκατομμυρίου νοικοκυριών στη δυνατότητα να έχουν θέρμανση.

Ακύρωση του καθεστώτος που οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες βιοπαλαιστές στο «λουκέτο».

Ακύρωση της φοροληστείας που εκτίναξε τους φόρους κατά 337% για τους αδύναμους όταν οι πλούσιοι και οι ισχυροί είδαν τη δική τους φορολόγηση να αυξάνεται μόλις κατά 9%...

Αποκατάσταση των θανάσιμων πληγμάτων που έχουν υποστεί νοσοκομεία, σχολεία, κοινωνικές δομές και υπηρεσίες από την μνημονιακή λεηλασία.

Ακύρωση και τερματισμό του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

Είναι προφανές, επομένως, ότι «έξοδος από τα Μνημόνια» δεν είναι ούτε η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, ούτε η αύξηση του ΦΠΑ, ούτε η «δραστική» - κατά Βαρουφάκη - περικοπή των λεγόμενων «πρόωρων συντάξεων», ούτε το ξεπούλημα αεροδρομίων και λιμανιών, ούτε η «αέναη» πληρωμή του τοκογλυφικού χρέους.

Ανεξαρτήτως, λοιπόν, τι εννοεί η κυβέρνηση κι οι κάθε λογής «εντιμότατοι φίλοι μας» όταν μιλάνε για «συμβιβασμό», ανεξαρτήτως πως τον ορίζουν τον «συμβιβασμό» (κι ας τον ορίσουν όπως τους αρέσει), ένα είναι βέβαιο: Η «εντιμότητα» εν προκειμένω ορίζεται με έναν και μόνο τρόπο: Ως έννοια είναι ταυτόσημη με την «έξοδο από τα Μνημόνια.

Αυτό θα πει εντιμότητα. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό, αν επιχειρηθεί να καμωθεί την πολιτική «εντιμότητα» μέσα από «(προ)σχήματα λόγου», θα είναι καραμπινάτος εμπαιγμός.

Πριν από τις εκλογές ο κ.Τσίπρας έλεγε:

Πριν από τις εκλογές ο κ.Τσίπρας έλεγε:

*Δημοσιεύθηκε στο ''enikos.gr'' την Πέμπτη 21 Μαΐου 2015