Καθώς η λιτανεία του Αγίου της 11ης Αυγούστου διασχίζει τους δρόμους της πόλης, δεν είναι πολλοί οι συμπολίτες οι οποίοι γνωρίζουν το ιστορικό της ημέρας και τη διεθνή σημασία των γεγονότων που διαδραματίστηκαν στην Κέρκυρα το καλοκαίρι του 1716.
Το ιστορικό της πολιορκίας έχει δημοσιευθεί, αναλυθεί και έχουν διευκρινιστεί πολλά κενά σημεία που άφησαν οι ιστοριοδιφικές εργασίες οι οποίες δημοσιεύτηκαν στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα.
Σήμερα, γνωρίζουμε μέρα προς μέρα το χρονικό της πολιορκίας και όσα διαδραματίστηκαν εντός και εκτός των τειχών της πόλης.
Στις αρχές Αυγούστου η πολιορκία περνούσε στο κρισιμότερο σημείο της και στις 8 του μήνα (π.η.) η θυελλώδης οθωμανική επίθεση σε όλη την περίμετρο των τειχών αποκρούστηκε μετά βίας και μετά από πολύωρες και πολύνεκρες μάχες. Την επόμενη μέρα ξέσπασε μια καταστροφική θύελλα η οποία προκάλεσε σημαντικές ζημίες στο οθωμανικό στρατόπεδο αλλά και στην άμυνα της πόλης.
Ακολούθησε ένα διήμερο με αραιούς πυροβολισμούς και το πρωί του Σαββάτου 11 Αυγούστου τα αναγνωριστικά αποσπάσματα των Βενετσιάνων βρήκαν μόνο μερικούς Οθωμανούς που είχαν εγκαταλειφθεί από τους συντρόφους τους. Ο Σούλεμπουργκ ανήγγειλε τα συμβάντα στους υπόλοιπους αξιωματούχους και το Γενικό Προνοητή. Ακολούθησε δοξολογία στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος (σε θαυματουργή επέμβαση του οποίου αποδόθηκε από τον απλό λαό η σωτηρία της πόλης).
Πέρα όμως από τις ζημιές και τις απώλειες από την κακοκαιρία και τη σθεναρή άμυνα της φρουράς, σημαντικό ρόλο στη λήξη της πολιορκίας έπαιξε η είδηση που έφτασε εκείνες τις μέρες ότι οι Οθωμανοί είχαν ηττηθεί από τον Πρίγκιπα Ευγένιο της Σαβοΐας στο Πετροβαραντίν της Ουγγαρίας στις 5 Αυγούστου χάνοντας οριστικά πια την ευκαιρία ν’ απλωθούν στην Ευρώπη.
Εξ αιτίας αυτής της ήττας ο Σερασκέρης διατάχτηκε να εγκαταλείψει τις επιχειρήσεις στο Ιόνιο για να δώσει τη δυνατότητα στην Πύλη ν’ αναπληρώσει τα κενά στο Βαλκανικό μέτωπο και να ενισχύσει τη φρουρά του απειλούμενου ήδη από τον αυστριακό στρατό Βελιγραδίου. Με το τέλος της πολιορκίας απομακρύνεται πλέον η οθωμανική απειλή από την περιοχή του Ιονίου και όλη την Ευρώπη.
Ο πόλεμος συνεχίστηκε μέχρι τη συνθήκη του Πασσάροβιτς, οπότε κλείνει ο ματωμένος κύκλος των βενετοτουρκικών πολέμων.
Με τη συνθήκη αυτή που υπογράφτηκε στη σερβική πόλη Πασσάροβιτς, στις 21 Ιούλη του 1718, επικυρώθηκαν τα εδαφικά όρια, όπως διαμορφώθηκαν στη διάρκεια του πολέμου.
Αναγνωρίστηκε η προσάρτηση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία της Πελοποννήσου και των νησιών του Αιγαίου. Για αντιστάθμισμα η Οθωμανική Αυτοκρατορία παραχώρησε στους Βενετούς ευνοϊκούς όρους για το εμπόριο στην επικράτειά της.
Η επιτυχής έκβαση της πολιορκίας ενέπνευσε στον Antonio Vivaldi (1678-1741) το εκκλησιαστικό στρατιωτικό ορατόριο Ιουδήθ θριαμβεύτρια που ετοιμάστηκε εκείνη τη χρονιά στο Ωδείο της Πιετά της Βενετίας.
Πρόκειται για το μοναδικό από τα ορατόρια του Vivaldi που ξεχωρίζει και στο οποίο αντικατοπτρίζονται αλληγορικά τα γεγονότα του αγώνα κατά των Οθωμανών.
Συντάκτης: Γιώργος Ζούμπος
Πηγή: www.corfuland.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.