Γράφει ο Λουκάς Αναγνωστόπουλος
Κάθε ιστορική περίοδος παρουσιάζει ορισμένα χαρακτηριστικά. Αν έπρεπε να διαλέξω για την δική μας εποχή τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά, αυτά θα ήταν η ταχύτητα και η συσσώρευση. Οι ρυθμοί της εποχής μας είναι ιλιγγιώδεις. Η τεχνολογία, το πολιτικό-οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, οι πληροφορίες, οι ειδήσεις, οι γνώσεις και η καθημερινότητα κινούνται σε ρυθμούς πρωτόγνωρους για την ανθρωπότητα.
Η συσσώρευση είναι το άλλο κυρίαρχο χαρακτηριστικό. Το υλικό και πνευματικό κεφάλαιο, τα δεδομένα και οι γνώσεις, οι απαιτήσεις και οι ανάγκες συσσωρεύονται σε κλίμακα επίσης πρωτόγνωρη για τα ανθρώπινα δεδομένα.
Προς τι αυτή η εισαγωγή; Πολύ απλά προσπαθώ να δείξω την ενδιαφέρουσα και ταυτόχρονα βασανιστική πρόκληση να ζήσεις μια γεμάτη και ουσιαστική ζωή με αισθήματα και περιεχόμενο έχοντας να αντιμετωπίσεις την ταχύτητα και την συσσώρευση. Θεωρώ ότι μια από τις πολλές παραδοξότητες της εποχής μας είναι η ταυτόχρονη αύξηση των ευκαιριών και των περιορισμών που αντιμετωπίζουμε. Σκεφτείτε το. Οι ευκαιρίες που έχουμε να κάνουμε την ζωή που θέλουμε είναι περισσότερες από ποτέ άλλοτε. Ταυτόχρονα όμως και τα δεσμά μας στην καθημερινή μας ζωή μέρα με την μέρα πληθαίνουν. Ποιο είναι το κλειδί λοιπόν για να κάνουμε την ζωή που θέλουμε δεδομένων των περιορισμών που έχουμε; Για μένα, είναι η απλότητα.
Είμαστε αναζητητές της ομορφιάς. Την ψάχνουμε στην φύση, στην τέχνη, στα πρόσωπα, τις ιδέες και τα συναισθήματα που μας περιβάλλουν. Ο λόγος της αναζήτησης είναι ότι η ομορφιά είναι το αντάλλαγμα για το βάρος της ύπαρξης μας και τη νομοτέλεια του θανάτου. Που μπορούμε να την βρούμε την ομορφιά; Στην απλότητα. Στην ανόθευτη, καθάρια ματιά σου στην ζωή σου και την ανεπιτήδευτη συμπεριφορά σου στους ανθρώπους. Το απλό ύφος και ήθος χαρακτηρίζεται από εσωτερική αρμονία και ρυθμό σε συνδυασμό με εξωτερική χάρη και κομψότητα. Είναι όσα στοιχεία χρειάζονται για την ομορφιά. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Απλότητα είναι η απόλαυση του ανατολής και του ηλιοβασιλέματος μόνος ή με συντροφιά γνωρίζοντας ότι στο μεσοδιάστημα θα έρθουν δύσκολες ώρες υποχρεώσεων και ρουτίνας. Απλή είναι η ζωή όταν ξέρεις να δέχεσαι και να δίνεις, έχοντας επίγνωση ότι θα υπάρξουν φορές που θα προδώσεις και θα προδοθείς. Αγαπάς την ζωή περισσότερο όταν η ομορφιά της δοκιμάζεται και το πρόσωπο της σκάβεται από τις ρυτίδες του χρόνου και του πόνου. Όπως και το ταίρι σου. Γιατί ακόμα και αν δεν το ξέρεις στην αρχή, σίγουρα θα το μάθεις στην πορεία ότι η απλότητα δεν χαρίζεται. Αποκτιέται με πόνο, κόπο, γνώσεις και εμπειρίες. Αν την θες πραγματικά θα κοπιάσεις.
Σε αλλοτινούς καιρούς οι αλχημιστές πειραματίζονταν με μέταλλα και μεθόδους για ν’ ανακαλύψουν την φιλοσοφική λίθο που θα τους χάριζε άφθονο χρυσό και αιώνια ζωή. Στους δικούς μας καιρούς που πειραματιζόμαστε με τα πάντα ψάχνοντας την ομορφιά και το νόημα της ζωής ας δοκιμάσουμε την απλότητα. Και που ξέρετε; Ίσως και να πιάσει.
Τα σέβη μου.
Η συσσώρευση είναι το άλλο κυρίαρχο χαρακτηριστικό. Το υλικό και πνευματικό κεφάλαιο, τα δεδομένα και οι γνώσεις, οι απαιτήσεις και οι ανάγκες συσσωρεύονται σε κλίμακα επίσης πρωτόγνωρη για τα ανθρώπινα δεδομένα.
Προς τι αυτή η εισαγωγή; Πολύ απλά προσπαθώ να δείξω την ενδιαφέρουσα και ταυτόχρονα βασανιστική πρόκληση να ζήσεις μια γεμάτη και ουσιαστική ζωή με αισθήματα και περιεχόμενο έχοντας να αντιμετωπίσεις την ταχύτητα και την συσσώρευση. Θεωρώ ότι μια από τις πολλές παραδοξότητες της εποχής μας είναι η ταυτόχρονη αύξηση των ευκαιριών και των περιορισμών που αντιμετωπίζουμε. Σκεφτείτε το. Οι ευκαιρίες που έχουμε να κάνουμε την ζωή που θέλουμε είναι περισσότερες από ποτέ άλλοτε. Ταυτόχρονα όμως και τα δεσμά μας στην καθημερινή μας ζωή μέρα με την μέρα πληθαίνουν. Ποιο είναι το κλειδί λοιπόν για να κάνουμε την ζωή που θέλουμε δεδομένων των περιορισμών που έχουμε; Για μένα, είναι η απλότητα.
Είμαστε αναζητητές της ομορφιάς. Την ψάχνουμε στην φύση, στην τέχνη, στα πρόσωπα, τις ιδέες και τα συναισθήματα που μας περιβάλλουν. Ο λόγος της αναζήτησης είναι ότι η ομορφιά είναι το αντάλλαγμα για το βάρος της ύπαρξης μας και τη νομοτέλεια του θανάτου. Που μπορούμε να την βρούμε την ομορφιά; Στην απλότητα. Στην ανόθευτη, καθάρια ματιά σου στην ζωή σου και την ανεπιτήδευτη συμπεριφορά σου στους ανθρώπους. Το απλό ύφος και ήθος χαρακτηρίζεται από εσωτερική αρμονία και ρυθμό σε συνδυασμό με εξωτερική χάρη και κομψότητα. Είναι όσα στοιχεία χρειάζονται για την ομορφιά. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Απλότητα είναι η απόλαυση του ανατολής και του ηλιοβασιλέματος μόνος ή με συντροφιά γνωρίζοντας ότι στο μεσοδιάστημα θα έρθουν δύσκολες ώρες υποχρεώσεων και ρουτίνας. Απλή είναι η ζωή όταν ξέρεις να δέχεσαι και να δίνεις, έχοντας επίγνωση ότι θα υπάρξουν φορές που θα προδώσεις και θα προδοθείς. Αγαπάς την ζωή περισσότερο όταν η ομορφιά της δοκιμάζεται και το πρόσωπο της σκάβεται από τις ρυτίδες του χρόνου και του πόνου. Όπως και το ταίρι σου. Γιατί ακόμα και αν δεν το ξέρεις στην αρχή, σίγουρα θα το μάθεις στην πορεία ότι η απλότητα δεν χαρίζεται. Αποκτιέται με πόνο, κόπο, γνώσεις και εμπειρίες. Αν την θες πραγματικά θα κοπιάσεις.
Σε αλλοτινούς καιρούς οι αλχημιστές πειραματίζονταν με μέταλλα και μεθόδους για ν’ ανακαλύψουν την φιλοσοφική λίθο που θα τους χάριζε άφθονο χρυσό και αιώνια ζωή. Στους δικούς μας καιρούς που πειραματιζόμαστε με τα πάντα ψάχνοντας την ομορφιά και το νόημα της ζωής ας δοκιμάσουμε την απλότητα. Και που ξέρετε; Ίσως και να πιάσει.
Τα σέβη μου.
Πηγή: loveletters.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.