Του Άγγελου Στάγκου
Από τη μία πλευρά υπάρχουν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, που δείχνουν ότι η κυβέρνηση δεν είναι πλέον δημοφιλής, έχει χάσει μεγάλο μέρος της όποιας αξιοπιστίας της και υστερεί έναντι της Νέας Δημοκρατίας με σημαντική διαφορά στην πρόθεση ψήφου. Σε βαθμό που πολλοί ειδικοί και μη υποστηρίζουν ότι η κατάσταση δεν είναι αναστρέψιμη, όποτε και να γίνουν οι εκλογές.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η αίσθηση ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί και καταφεύγει σε όλες τις γνωστές και άγνωστες μεθόδους προκειμένου να βελτιώσει την εικόνα της και να παραμείνει στην εξουσία κερδίζοντας τις εκλογές, όταν αποφασίσει να τις κάνει. Φυσιολογικά πράγματα όλα αυτά στην πολιτική, θα έλεγε κανείς, αν τις προσπάθειες της κυβέρνησης δεν χαρακτήριζε ένας λαϊκισμός ανάμεικτος με κυνισμό και αδιαφορία για το κόστος με το οποίο επιβαρύνουν τη χώρα. Δίχως να παραγνωρίζεται η επιμονή στη δημιουργία ενός δικού της καθεστώτος με αλλοτρίωση θεσμών, έλεγχο τομέων της διοίκησης, επηρεασμό της Δικαιοσύνης, όποτε και όπου είναι δυνατόν, αγνόηση νόμων και χρησιμοποίηση κονδυλίων, με αποκλειστικό γνώμονα την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου. Αυτό είναι το Σχέδιο Α, με Σχέδιο Β την επιστροφή στην εξουσία σε σύντομο διάστημα, αν τελικά χαθούν οι επόμενες εκλογές. Είναι φανερό ότι ο απεγνωσμένος αγώνας που έδωσε και δίνει η κυβέρνηση για να ισχύσουν το 2019 και το 2020 η μείωση του αφορολογήτου και οι περικοπές των συντάξεων, όπως απαιτούν οι δανειστές και κυρίως το ΔΝΤ, εξυπηρετεί τόσο το Σχέδιο Α όσο και το Σχέδιο Β. Κανονικά, αν αυτή η μείωση και αυτές οι περικοπές κρίνονται απαραίτητες για το καλό της χώρας, έπρεπε να εφαρμοστούν άμεσα, επί δικής της θητείας, έστω και αν έπαιρνε η ίδια το κόστος. Όμως η κυβέρνηση αδιαφορεί για τη χώρα και ενδιαφέρεται μόνο για τη δική της μακροημέρευση. Γι’ αυτό δέχθηκε να ληφθούν οπωσδήποτε τα μέτρα, αλλά να γίνουν αισθητά μετά τη δική της θητεία και να επιβαρύνουν με κόστος την κυβέρνηση που θα τη διαδεχθεί, μήπως και αποδειχθεί «παρένθεση». Στο μεταξύ, η κυβέρνηση Συρανέλ προχωρεί ακάθεκτη και με διάφορους τρόπους σε προσλήψεις, μονιμοποιήσεις συμβασιούχων, τροπολογίες που διευκολύνουν, επαναφέροντας σε πλήρη λειτουργία το πελατειακό κράτος, εξεταστικές επιτροπές αποπροσανατολισμού, ενώ παράλληλα ο πρωθυπουργός φροντίζει να επισκέπτεται τον Πανάγιο Τάφο ή να κόβει κορδέλες σε εγκαίνια δρόμων που άλλοι άρχισαν. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα τον ωφελήσουν στην εκτέλεση του Σχεδίου Α, αν και κανείς δεν μπορεί να είναι απολύτως βέβαιος. Γι’ αυτό όμως επεξεργάστηκε το Σχέδιο Β, για να μπορεί να καταγγέλλει όταν η κυβέρνηση που θα διαδεχθεί τη σημερινή θα είναι αναγκασμένη να εφαρμόσει τη δική του συμφωνία. Εκτός και αν δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση...
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η αίσθηση ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί και καταφεύγει σε όλες τις γνωστές και άγνωστες μεθόδους προκειμένου να βελτιώσει την εικόνα της και να παραμείνει στην εξουσία κερδίζοντας τις εκλογές, όταν αποφασίσει να τις κάνει. Φυσιολογικά πράγματα όλα αυτά στην πολιτική, θα έλεγε κανείς, αν τις προσπάθειες της κυβέρνησης δεν χαρακτήριζε ένας λαϊκισμός ανάμεικτος με κυνισμό και αδιαφορία για το κόστος με το οποίο επιβαρύνουν τη χώρα. Δίχως να παραγνωρίζεται η επιμονή στη δημιουργία ενός δικού της καθεστώτος με αλλοτρίωση θεσμών, έλεγχο τομέων της διοίκησης, επηρεασμό της Δικαιοσύνης, όποτε και όπου είναι δυνατόν, αγνόηση νόμων και χρησιμοποίηση κονδυλίων, με αποκλειστικό γνώμονα την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου. Αυτό είναι το Σχέδιο Α, με Σχέδιο Β την επιστροφή στην εξουσία σε σύντομο διάστημα, αν τελικά χαθούν οι επόμενες εκλογές. Είναι φανερό ότι ο απεγνωσμένος αγώνας που έδωσε και δίνει η κυβέρνηση για να ισχύσουν το 2019 και το 2020 η μείωση του αφορολογήτου και οι περικοπές των συντάξεων, όπως απαιτούν οι δανειστές και κυρίως το ΔΝΤ, εξυπηρετεί τόσο το Σχέδιο Α όσο και το Σχέδιο Β. Κανονικά, αν αυτή η μείωση και αυτές οι περικοπές κρίνονται απαραίτητες για το καλό της χώρας, έπρεπε να εφαρμοστούν άμεσα, επί δικής της θητείας, έστω και αν έπαιρνε η ίδια το κόστος. Όμως η κυβέρνηση αδιαφορεί για τη χώρα και ενδιαφέρεται μόνο για τη δική της μακροημέρευση. Γι’ αυτό δέχθηκε να ληφθούν οπωσδήποτε τα μέτρα, αλλά να γίνουν αισθητά μετά τη δική της θητεία και να επιβαρύνουν με κόστος την κυβέρνηση που θα τη διαδεχθεί, μήπως και αποδειχθεί «παρένθεση». Στο μεταξύ, η κυβέρνηση Συρανέλ προχωρεί ακάθεκτη και με διάφορους τρόπους σε προσλήψεις, μονιμοποιήσεις συμβασιούχων, τροπολογίες που διευκολύνουν, επαναφέροντας σε πλήρη λειτουργία το πελατειακό κράτος, εξεταστικές επιτροπές αποπροσανατολισμού, ενώ παράλληλα ο πρωθυπουργός φροντίζει να επισκέπτεται τον Πανάγιο Τάφο ή να κόβει κορδέλες σε εγκαίνια δρόμων που άλλοι άρχισαν. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα τον ωφελήσουν στην εκτέλεση του Σχεδίου Α, αν και κανείς δεν μπορεί να είναι απολύτως βέβαιος. Γι’ αυτό όμως επεξεργάστηκε το Σχέδιο Β, για να μπορεί να καταγγέλλει όταν η κυβέρνηση που θα διαδεχθεί τη σημερινή θα είναι αναγκασμένη να εφαρμόσει τη δική του συμφωνία. Εκτός και αν δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση...
Πηγή: kathimerini.newspaperdirect.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.