Του Κωνσταντίνου Σμιξιώτη
Η επιθυμία είναι ένα μαγικό ραβδί που, γητεύει την ανθρώπινη σκέψη και την ύλη. Όλα τα φαινόμενα στη ζωή έχουν ως αφετηρία μια επιθυμία. Η επιθυμία είναι ο σπινθήρας που πυροδοτεί κάθε νέο δημιούργημα στη ζωή, είναι η πηγή της ίδιας της ζωής, είναι η μαγνητική δύναμη που διεγείρει τη θέληση και μέσω αυτής, έλκει τον τελικό στόχο. Κάθε αποτέλεσμα οφείλεται στην ανάδυση μιας επιθυμίας κι όταν αυτό το αποτέλεσμα μοιάζει να είναι εντελώς διαφορετικό απ’ το αναμενόμενο, τότε, πολύ πιθανόν, ανάμεσα στη διαδρομή, απ’ την αφετηρία μέχρι το τέρμα, να εμφανίστηκαν υποσυνείδητα, νέες επιθυμίες-σκέψεις, που είχαν εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, σε σχέση με την πρωταρχική ή μπορεί να περιείχαν αντικρουόμενα στοιχεία.
Συνήθως οι επιθυμίες ξεπηδούν ανεξέλεγκτα στο νου των ανθρώπων κι αυτόματα πλάθουν την εικόνα του αντικειμένου. Στην ουσία, το τρίπτυχο επιθυμία-σκέψη-εικόνα δημιουργείται ακαριαία, σαν μια και μοναδική δράση, μέσα στο μυαλό. Παρατηρήστε ότι χρησιμοποιώ μια συγκεκριμένη σειρά στη διαδικασία της δημιουργίας, τοποθετώντας πρώτη, την επιθυμία. Αυτό έχει μεγάλη σημασία, όχι γιατί είναι ορθό αλλά επειδή θέλω να τονίσω ότι σχεδόν πάντα, δεν ελέγχουμε μέσω της σκέψης την επιθυμία αλλά είναι η επιθυμία που οδηγεί τη σκέψη μας.
Είναι ένα κρίσιμο σημείο, που συχνά δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, επειδή το φαινόμενο αυτό διαφεύγει της συνειδητής προσοχής, συμβαίνει υποσυνείδητα, κι έτσι έχει ως αποτέλεσμα, να συσσωρεύονται πολλές ανώφελες επιθυμίες, σε ένα αρχείο, που απλοϊκά μπορούμε να το ονομάσουμε «κέντρο ετοιμασίας παραγγελιών».
Απ’ το παραπάνω κέντρο ξεκινούν αόρατες διαδρομές προς κάθε κατεύθυνση, ανάλογα με το σκοπό κάθε επιθυμίας και σχηματίζουν ένα τεράστιο λαβύρινθο. Θα χαθούμε μέσα στο δάσος των επιθυμιών μας, αν δεν έχουμε κατασκευάσει ένα νοητικό χάρτη, με συγκεκριμένη αφετηρία και τερματισμό. Ακόμη και μια μικρή επιθυμία, όσο αδιάφορη κι αν είναι, καταναλώνει αρκετή ενέργεια, για να αρχίσει και να ολοκληρώσει το ταξίδι της ώστε, να υλοποιηθεί ως φαινόμενο στη καθημερινότητα μας.
Αν αναλογιστεί κανείς τον αριθμό αυτών των επιθυμιών και την ενέργεια που απαιτούν ώστε να επιτελέσουν το έργο για το οποίο δημιουργήθηκαν, θα κατανοήσει, πόσο εύκολα δαπανώνται δυνάμεις σε ανούσια πράγματα όπως και πόση ενέργεια χαραμίζεται, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, για να έλξει μια περισσότερο σημαντική κι ωφέλιμη επιθυμία.
Η σταθερή σκέψη σε ένα σημείο, η προσήλωση του νου πάνω σε ένα συγκεκριμένο στόχο, είναι ένας μηχανισμός εστίασης και μεγέθυνσης του προσδοκώμενου αποτελέσματος, που κατ’ αυτό τον τρόπο έλκεται με μεγαλύτερη ταχύτητα προς το μέρος του οραματιστή. Αυτό, όμως, απαιτεί και την απαραίτητη ενέργεια. Έτσι, η επιθυμία ή οι επιθυμίες, αν ξεπροβάλουν ανεξέλεγκτα σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας, θα οδηγούν τον άνθρωπο σε μέρη που έχει υποσυνείδητα οραματιστεί ή θα τον αποπροσανατολίζουν απ’ αυτό που αρχικά είχε κατά νου. Είναι στη δική του διακριτική ευχέρεια, να παραμείνει συντονισμένος με τον αρχικό του σκοπό ή να αφεθεί σε ένα ατέρμονο ταξίδι επιθυμιών, αταίριαστο με τον πρωταρχικό στόχο του αλλά συνήθως τόσο γοητευτικό, που τελικά τον παρασύρει μακριά απ’ τη δική του Ιθάκη.
Αν σε όλα τα προηγούμενα προσθέσουμε και το γεγονός ότι, το αρχείο αυτό που αναφέραμε πιο πάνω, πρέπει κάποτε να εκκενωθεί, για να μπορέσει η ψυχή μας να ανυψωθεί πνευματικά, κάτι που βέβαια αποτελεί αντικείμενο βαθύτερης μελέτης, τότε, γίνεται έκδηλο πως, επιβαρύνουμε τον εαυτό μας με ένα άχρηστο φορτίο, απ’ το οποίο πρέπει να απαλλαγούμε πάση θυσία, αν θέλουμε να ανέλθουμε τα σκαλιά της εξελικτικής πυραμίδας που οδηγεί στη θέωση. Τελικά, δε θα αργήσει να έλθει η μέρα, που η κύρια επιθυμία μας θα είναι να απαλλαγούμε από τις επιθυμίες μας, γι αυτό η ορθή επιλογή των επιθυμιών πρέπει να είναι το πρώτο μας μέλημα, στο εδώ και τώρα.
Ως εκ τούτου, η σωστή σειρά της υλοποίησης πρέπει να είναι η εξής :ορθολογισμός- σκέψη-επιθυμία. Ο ορθολογισμός είναι ο τρόπος της συνειδητής επιλογής, είναι η σκέψη-δράση που θα μας βοηθήσει στην αναζήτηση της πραγματικά ωφέλιμης επιθυμίας, αναλύοντας το περιεχόμενο της ώστε, να διακρίνουμε τη χρησιμότητα της για τη ζωή και το έργο μας , για να αποφύγουμε άλλο ένα σκουπίδι, που θα βαρύνει ακόμη περισσότερο, το ήδη γεμάτο «κέντρο ετοιμασίας παραγγελιών».
Το σημαντικότερο όμως όλων είναι, πως μέσα από τον ορθολογισμό, θα αποφύγουμε μελλοντικές περιπέτειες, διότι κάποιες επιθυμίες μπορεί να αποβούν μοιραίες, τόσο για μας όσο και για τους άλλους άρα δυο φορές για μας, αφού θα χρεωθούμε και τη βλάβη, που άθελα μας, προκαλέσαμε σε τρίτους. Ίσως το σημείο αυτό να ξενίζει λίγο αλλά πολλές φορές, στη βιάση μας, δεν υπολογίζουμε τι μπορεί να επιφέρει μια επιθυμία μας, ένα καπρίτσιο μας, να το πω πιο λαϊκά.
Ο ορθολογισμός, επιπρόσθετα, εξοικονομεί ενέργεια αφού επιλέγει με κριτήρια πραγματικού οφέλους, επικεντρώνοντας όλη τη προσοχή, σε μια χρήσιμη επιθυμία. Όσο περισσότερη ενέργεια εξασφαλίσουμε ώστε να τη διοχετεύσουμε σε μια μόνο επιθυμία, τόσο πιο πολύ φορτίζεται-μαγνητίζεται και συντομεύει τον κύκλο της, το ταξίδι της δηλαδή προς εμάς.
Θα έχετε παρατηρήσει κι εσείς ότι, πολλές φορές, αρκεί και μια μόνο ματιά για να αναδυθεί μια επιθυμία. Μπορεί να μας αρέσει ένα αντικείμενο που έχει ένας φίλος μας , το αυτοκίνητο του γείτονα, το κινητό μιας φίλης, ένα ωραίο σπίτι κι ούτω καθεξής. Αν δεν βάλουμε τον ορθολογισμό πριν από την σκέψη τότε πιθανόν να ασχολούμαστε με πραγματικά άχρηστες δράσεις στη ζωή μας, γιατί δε πρέπει να ξεχνάμε ότι, μετά την επιθυμία ακολουθεί η δράση, θα ασχοληθούμε εν ολίγοις με την υλοποίηση των επιθυμιών μας και πολλές φορές αυτό, μπορεί να «κλέψει» αρκετά χρόνια απ’ τη ζωή μας.
Είναι επίσης σημαντικό, οι επιθυμίες να μην παραβιάζουν την ηθική και το φυσικό δίκαιο. Ο άνθρωπος που δρα σύμφωνα με αυτούς τους κανόνες έχει ήδη συμπεριλάβει μέσα στις επιθυμίες του το δικό του καλό αλλά και το καλό των άλλων ή στην πιο απλή περίπτωση, το σεβασμό προς τους άλλους ώστε, να μην ζημιωθούν από τις πράξεις τους. Καταλαβαίνετε πως είναι διαφορετικό, μια δική μας επιθυμία να αποβεί εξίσου ωφέλιμη για το σύνολο, από μια επιθυμία που απλά δεν θα το ζημιώσει. Κι οι δυο περιπτώσεις είναι θεμιτές αλλά η πρώτη είναι θεάρεστη κι ως εκ τούτου είναι συνυφασμένη με την αληθινή ταυτότητα μας , το πραγματικό θέλημα του Εαυτού μας. Αυτές οι επιθυμίες έχουν ισχυρότερη μαγνητική δύναμη κι οδηγούν στην Ευτυχία που ο κόσμος μάταια αναζητά και λέω, μάταια, επειδή δεν επιθυμεί με γνώμονα όσα αναφέραμε αλλά άγεται και φέρεται από άλογες κι ενίοτε παράλογες επιθυμίες.
Μάθημα λοιπόν πρώτο, κρίσιμο κι ουσιαστικό: Επιλέξτε με σύνεση κι ορθολογισμό την επιθυμία σας, πριν προχωρήσετε στον δημιουργικό οραματισμό, που είναι η πύλη της νέας σας πραγματικότητας. Μην αφήνεστε σε υποσυνείδητες διεργασίες που δε μπορείτε να ελέγξετε. Ο άνθρωπος που μπορεί να διαβάσει τις σκέψεις και τις επιθυμίες του, είναι ικανός να δει το μέλλον του γιατί οι σκέψεις κι οι επιθυμίες, πραγματικά, οικοδομούν το αύριο κάθε ανθρώπου. Ένας τέτοιος έλεγχος είναι απαραίτητος καθημερινά, γιατί, πιστέψτε με, είναι πιο δύσκολο να ακυρώσει κάποιος αυτό που γεννήθηκε στο μυαλό του υποσυνείδητα, παρά να το βιώσει στην καθημερινότητα του.
Κατανοώ ότι στη σημερινή εποχή, ο άνθρωπος έχει μεγάλη ανάγκη να υλοποιήσει εφήμερες υλικές επιθυμίες, παρασύρεται απ’ την ταχύτητα τους κι αυτό είναι ανθρώπινο, αλλά καλό είναι, να είναι ωφέλιμες και να μην βλάπτουν τρίτους. Να προ-νοούμε για να μη μετά-νοούμε!
Εν αρχή, λοιπόν, και πριν κάποιος «τρίψει»-δηλαδή πριν σκεφτεί και δημιουργήσει την επιθυμία-το λυχνάρι-δηλαδή τον νου του, ώστε να αναδυθεί το Τζίνι-δηλαδή η σκέψη-επιθυμία που πολλοί το ταυτίζουν και με τον ανώτερο εαυτό, το υποσυνείδητο ή το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου, δεν έχει μεγάλη σημασία το όνομα που θα δώσουμε αλλά κυρίως ότι όντως υπάρχει μια αρχή υλοποίησης και λειτουργεί προς αυτό τον σκοπό, πρέπει να γνωρίζει τι θέλει και να έχει πλήρη επίγνωση, τι θα του φέρει αυτό που ζήτησε, λαμβάνοντας υπόψη του, όλες τις πιθανές παραμέτρους.
Καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως πρέπει να επιλέξουμε συνειδητά και να ελέγχουμε τις επιθυμίες μας, πριν αυτές ελέγξουν εμάς. Είναι ένα δύσκολο στάδιο ο αυτοέλεγχος, και πρέπει να εργαστούμε πάνω σ’ αυτό, για να μπορέσουμε να αναζητήσουμε με ηρεμία μέσω της επιθυμίας, την πραγματική μας ταυτότητα. Το γνώρισμα που θα μας βοηθήσει σ’ αυτή τη διαδικασία είναι ο Έρωτας κι η Αγάπη. Μόνο αν μέσα στον στόχο μας ανακαλύψουμε ότι αναδύονται αυτές οι συμπαντικές ενέργειες τότε μόνο θα ευοδωθεί κάθε μας δράση αλλά και το αποτέλεσμα θα μας οδηγήσει στο δρόμο της Ευτυχίας.
Κάθε ανθρώπινη επιθυμία είναι βέβαιο ότι θα υλοποιηθεί, αυτό είναι ένας απαράβατος συμπαντικός νόμος (το πώς και το πότε θα το δούμε σε επόμενα κείμενα), γι αυτό κι είναι φρόνιμο, να σκάψουμε βαθιά μέσα μας και να βρούμε εκείνη την επιθυμία που είναι ταυτισμένη με την αποστολή μας. Μην σκορπίζετε την πολύτιμη αιθερική σας ενέργεια σε ανούσιες επιθυμίες, να επιλέγετε με ορθολογισμό, να είστε εσείς το αφεντικό των επιθυμιών κι όχι δούλοι αυτών, γιατί οι επιθυμίες για να υλοποιηθούν, μας «χρησιμοποιούν», ενίοτε υποσυνείδητα.
Θα κλείσω αυτό το άρθρο με μια επισήμανση, που αφορά όσους έχουν προχωρήσει περισσότερο στην αναζήτηση της αυτογνωσίας: Στο τέλος, πρέπει να υπάρξει μόνο μια Επιθυμία, που δεν είναι άλλη, απ’ την ανύψωση της προσωπικότητας στο επίπεδο της ένωσης με τον Εαυτό, αλλά κι αυτή η επιθυμία, κατόπιν, πρέπει να εκλείψει. Όταν μπούμε στο δρόμο της επιστροφής πρέπει να αφεθούμε με εμπιστοσύνη και να τον βαδίσουμε επάγρυπνα και συνειδητά, έχοντας μέσα μας, ως οδηγό, τις αρετές κι όλα τα άλλα θα έρθουν στη ζωή μας μόνα τους. «Ζητήστε τα των ουρανών και τα της γης θα σας δοθούν» (Ματθ. ΣΤ, 33)΄.
Αυτή η φράση κρύβει μέσα της ένα μεγάλο μυστικό: Μια ανώτερη αρχή πάντα υπερτερεί από μια κατώτερη ιεραρχικά κι ανώτερη όλων είναι η Αγάπη, που είναι ο πιο ισχυρός συμπαντικός μαγνήτης. Αυτή μόνο, μπορεί να νικήσει τις αρνητικές συνέπειες του νόμου της αιτίας και του αποτελέσματος. Συντονιστείτε μέσω του Νου, με τη Μία επιθυμία, που θα σας οδηγήσει στην οδό της Ευτυχίας. Υπάρχει, είναι η ωραία κοιμωμένη και βρίσκεται βαθιά μέσα σας. Αφυπνίστε την! Επιθυμείστε να γεννηθεί μέσα σας η Αγάπη κι αυτή θα έλξει δίπλα σας όλο όσα χρειάζεσθε, δίχως καν να τα επιθυμήσετε. Να μαγεύει η σκέψη σου την επιθυμία και να μη γοητεύεται ο νους σου απ’ αυτήν, για να χτίσεις το μέλλον, στο Τώρα, όπως το θέλεις Εσύ.
*Το παρόν άρθρο αποτελεί μέρος της σειράς άρθρων: «Το λυχνάρι του Αλαντίν»
Πηγή: http://enallaktikidrasi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.