ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*

• Αποκλειστικά για το παρόν ιστολόγιο

Και έγραψε ο Ρίτσαρντ Κάρλσον στο βιβλίο του "μη βασανίζεστε για μικροπράγματα γιατί όλα είναι μικροπράγματα": "η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί-απλώς νομίζουμε ότι ξέρουμε. 'Ετσι, πολύ συχνά κάνουμε μεγάλη φασαρία για το τίποτα. Κατασκευάζουμε στο μυαλό μας φοβερά σενάρια για όσα πρόκειται να μας συμβούν και τις περισσότερες φορές πέφτουμε έξω."
Οι μεγάλες προσδοκίες γεννούν τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις. Κάνουμε σχέδια, ονειρευόμαστε ξύπνιοι με οράματα ανέφικτα πολλές φορές για την πραγματικότητα του βαλαντίου μας, αγχωνώμαστε προκειμένου να πραγματοποιήσουμε τις προσδοκίες μας. Ποδοπατούμε συνανθρώπους μας για να αναρριχηθούμε, σπρωχνόμαστε στις ουρές για να κερδίσουμε χρόνο. Μετά εκνευριζόμαστε που τίποτα δεν μας πηγαίνει όπως θα θέλαμε, χάνουμε τον ύπνο μας, τελικά γινόμαστε αντιπαθητικοί.

Το μυαλό μας σίγουρα είναι ο μεγάλος μας αντίπαλος. ΄Ολο θέλει, όλο απαιτεί. Αν σκύψουμε λίγο το κεφαλάκι μας και δούμε τι υπάρχει στον οίκο μας, τότε θα ηρεμήσουμε. ΄Εχουμε ένα σπίτι να μείνουμε. ΄Εχουμε οικογένεια. ΄Εχουμε το καθημερινό μας φαγητό. ΄Εχουμε ανθρώπους γύρω μας. ΄Εχουμε τον τρόπο μας να περνούμε αυτή τη ζωή μας με ολίγα μεν αλλά μέσα στις ομάδες μας που είναι η οικογένεια και η κοινωνία-εργασία.

Ο άνθρωπος είναι ανήσυχο ον. Θέλει να προχωρά παρακάτω. Εντάξει λοιπόν. Μέχρι εκεί που φθάνουν τα πόδια στο πάπλωμα. Γιατί μετά θα είναι γυμνά και κρύα.

Μάταιο είναι να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κυριαρχήσουμε σε όλες τις δράσεις μας σαν αρχηγοί. Και ποιός άραγε θα δεκτεί να μείνει απλό μέλος; Σκεφθείτε μια ομάδα μόνο με αρχηγούς. Πληκτικό και αντιπρακτικό επίσης. Συνεννόηση, μιά δυνατή πρακτική όπου μέσω του διαλόγου οργανώνει θέσεις και πράξεις και εξάγει αποτελέσματα.

*Πολιτικός επιστήμων