Της Αγγελικής Νταμπρατζή
Από μικρά παιδιά μαθαίνουμε τις νόρμες να ζούμε τη ζωή που θέλουν οι άλλοι και δυστυχώς δεν μαθαίνουμε να ζούμε με τους άλλους!
Τα θέλω άλλοτε λαμβάνουν χώρα, άλλοτε μένουν στο υποσυνείδητο ως πληγές, ως απωθημένα ή απλά ως ανεκπλήρωτα όνειρα και άλλοτε καταδυναστεύουν τους άλλους!
Η ισορροπία, η χρυσή τομή στα θέλω του εγώ και του εσύ, είναι ο Νόμος;
Είναι η Ηθική; Η Αγάπη; Η Προγενέστερη Συγχώρεση; Η Φιλοσοφία;
Πώς να τα μάθει όλα αυτά ο άνθρωπος, μέσα από την άτυπη ή τυπική εκπαίδευση;
Από τον ονειρικό κόσμο των βιβλίων; Από τα δάκρυα της λύτρωσης μπροστά σ’ ένα σύμβολο θρησκείας ή οποιοδήποτε άλλο εμπνευσμένο ανθρώπινο ή μη Έργο;
Μέσα από ένα Χέρι Βοηθείας;
Πώς να έρθει η ισορροπία σε μια ψυχή που δεν θέλει να ζει πια τη ζωή που θέλουν οι άλλοι αλλά απλά να ζει μαζί τους;
Πώς η λογική του να συνυπάρχει με την κοινή λογική και όχι να εγκλωβίζεται απ’αυτήν;
Ανεξάρτητος και θαρραλέος να είσαι…
Σκεπτικός και αποφασιστικός να είσαι…
Να μετράς τα βήματα σου αλλά και να ελπίζεις….
Με τους άλλους να ζεις αλλά και μόνος…..
Να αγαπάς γιατί είσαι έτοιμος για αγάπη και όχι γιατί φοβάσαι τη σκιά σου και αυτών των γύρω σου…..
Να βουτάς μέσα στους άλλους και να αισθάνεσαι αυτό, αν σου κάνουνε ή όχι και πόσο, όποιοι και να είναι αυτοί…..
Ευγενικός να είσαι, όχι κατατονικός….
Να θες την Αγάπη, όχι όμως να εκλιπαρείς γι΄αυτήν….
Να σέβεσαι μόνο αν είναι αμοιβαίο, διαφορετικά μη συμμετέχεις σε κανένα ανοιχτού ή κλειστού τύπου παιχνίδι….
Να προσεύχεσαι, είναι η δύναμη σου….
Να γνωρίζεις, είναι η ανεξαρτησία σου….
Μελέτα, αφουγκράσου τα θέλω σου και μη χαθείς μέσα σ’αυτά των άλλων!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Read more: http://enallaktikidrasi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.