Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΡΩΝ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ!

Του Κωνσταντίνου Σμιξιώτη

Τι σημαίνει να είσαι παρών στη στιγμή; Να βρίσκεσαι εκεί ζωντανός με όλες σου τις αισθήσεις σε εγρήγορση; Ποιο είναι το όφελος αυτής της ενέργειας;

Έχουν ξοδευτεί από πολλούς συγγραφείς τόνοι χαρτιού και μελάνης σε μια προσπάθεια να αφυπνίσουν τον άνθρωπο αλλά ελάχιστα γραπτά έχουν δικαιολογήσει αυτή την επιμονή. Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι παρών όταν ασχολείται με μια δραστηριότητα;
Τι είναι αυτό που απέχει πραγματικά εκείνη τη στιγμή αφού είμαστε σε θέση να διαπιστώσουμε ότι το φυσικό σώμα εκτελεί το συγκεκριμένο έργο. Αν ο άνθρωπος είναι απών τι είναι αυτό που κατευθύνει τις λειτουργίες του οργανισμού και ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της απουσίας.

Έχουμε ακούσει πολλές φορές να αποκαλείται ένας άνθρωπος ασυνείδητος, με απλά λόγια συμπεριφέρεται δίχως συνείδηση. Αυτή η φράση παρόλο που πολλές φορές λέγεται επικριτικά και δίχως πραγματική επίγνωση του περιεχομένου της κρύβει μια σπουδαία αλήθεια. Η συνείδηση είναι ο αληθινός άνθρωπος που βρίσκεται σκεπασμένος κάτω από στρώματα συνηθειών, προσκολλήσεων, ελαττωμάτων, κρυμμένος καλά μέσα σε ένα φυσικό σώμα που έχει την έφεση να λειτουργεί ενστικτωδώς. Ο κοινός άνθρωπος θεωρεί πως δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα σώμα που όταν πεθάνει θα πάψει να υπάρχει. Δε θα αναλύσουμε εδώ το ζήτημα του θανάτου και της αθανασίας αλλά θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε την αξία της παρουσίας της συνείδησης και την συμβολική της σχέση με τον ύπνο ή τον θάνατο.

Επιτρέποντας στον αληθινό εαυτό να είναι παρών σε κάθε δράση μας στην ουσία επιτελούμε το έργο για το οποίο βρισκόμαστε εν ζωή. Είμαστε ως προσωπικότητα το όχημα της συνείδησης η οποία διαμέσου της πρώτης γεύεται τις εμπειρίες στο φυσικό πεδίο της ύλης. Κάθε στιγμή που η προσοχή μας αποσπάται από το έργο που εκτελούμε κάθε φορά που η σκέψη μας αφήνεται αχαλίνωτη και ταξιδεύει νοερά στο παρελθόν ή στο μέλλον ενόσω ασχολούμαστε με μια δραστηριότητα αυτό που πετυχαίνουμε είναι να παραμερίζουμε τη συνείδηση μας απ’ την θέαση των γεγονότων και την εμπειρία των όσων διαδραματίζονται. Η απουσία της συνείδησης παραλύει τις αισθήσεις νεκρώνει την μνήμη κι οι εμπειρίες γίνονται μηχανικά αλλά ωστόσο ανούσια.

Αν αυτή η ουσία δεν είναι παρούσα τότε η εμπειρία χάνει κάθε αξία. Δοκιμάστε να πιείτε μια γουλιά από ένα χυμό ή ένα ποτό που επιθυμείτε με πλήρη συνείδηση έχοντας συγκεντρωμένο το νου σας και κάθε σας αίσθηση σ’ αυτή τη στιγμή και θα διαπιστώσετε πως δε θα χρειασθείτε δεύτερη γουλιά. Όλη η μαγεία της ζωής βρίσκεται εκεί σ’ αυτή την συνειδητή στιγμή που ρουφά όπως η μέλισσα το νέκταρ από κάθε λουλούδι σε μια στιγμή με μια ρουφηξιά. Ακόμη κι αν καπνίζετε θα παρατηρήσετε ότι σχεδόν όλο το πακέτο από τα τσιγάρα σας, σας φουμάρει παρά το φουμάρετε.

Αν δοκιμάζατε να πάρετε μια ρουφηξιά προσηλωμένοι με κάθε κύτταρο του εαυτού σας να ζει γι’ αυτή τη ρουφηξιά τότε θα νιώθατε πλήρεις νικοτίνης από αυτή ακόμη τη πρώτη και μοναδική ρουφηξιά. Πολλές φορές θα έχετε επίσης παρατηρήσει πως μετά τη πρώτη δοκιμή τίποτε δεν μπορεί να σας προσφέρει την αίσθηση και την απόλαυση όσο εκείνη η πρώτη φορά. Ακριβώς επειδή το ενδιαφέρον της πρώτης φοράς σας κράτησε συγκεντρωμένους σε αυτό που κάνατε.

Αυτή είναι η αξία της ζωής στο παρόν αλλά δεν είναι η μοναδική καθώς το να είναι κανείς παρών στο παρόν έχει πολλά ευεργετικά αποτελέσματα. Σταδιακά διευρύνεται η συνειδητότητα του, συμβαίνει αυτό που αποκαλούμε αφύπνιση συνείδησης. Όλα γύρω σας αλλάζουν κι αποκτούν διαφορετική όψη χρώμα και άρωμα. Ξαφνικά η ζωή αρχίζει και φαίνεται πολύ πιο ζωντανή. Οι λύσεις σε καθημερινά προβλήματα εμπνέουν το μυαλό σας με ταχύτητα και διαύγεια κι αλλάζει η οπτική που βλέπετε τα πράγματα. Κατανοείτε ότι υπάρχουν πολύ περισσότερες επιλογές σε κάθε διαδρομή σας.

Αυτή η παρούσα συνείδηση θα σας προστατεύσει από πιθανές παγίδες καθημερινών φαινομένων, θα καθοδηγήσει τα βήματα σας σωστά ανάμεσα στις επιλογές που θα κληθείτε να κάνετε. Η Φωνή της θα σας επιτρέψει να διακρίνετε το αληθινό από το ψεύτικο και θα λείψουν οι Τύψεις της που νιώθετε όταν κάτι δεν έγινε σωστά. Στην ουσία είστε πλέον σε άμεση σύνδεση με τον αληθινό σας ανώτερο εαυτό και κάτι περισσότερο απ’ αυτό: είστε εσείς ο ίδιος ο Εαυτός σας.

Όταν η συνείδηση απουσιάζει οι εμπειρίες βιώνονται εν ύπνωση και καταχωρούνται σε ένα αρχείο κάπου στο υποσυνείδητο κι ο Εαυτός αναγκαστικά θα αναβιώσει αυτές τις εικόνες και τα γεγονότα όταν το φυσικό σώμα κι η προσωπικότητα του πεθάνουν. Ίσως αν η συνείδηση ήταν παρούσα ανά πάσα στιγμή ο θάνατος να μην ήταν μια αναγκαία συνθήκη γιατί η μεταθανάτια κατάσταση περιλαμβάνει εν πολλοίς μια αναπαράσταση της ζωής που πέρασε έτσι ώστε να αφομοιωθούν όλα όσα διαδραματίστηκαν εν απουσία αυτής.

Αλλά κι ο θάνατος γι όσους έζησαν με πλήρη συνείδηση στην ουσία δεν υπάρχει, βιώνεται ως μια άλλη κατάσταση αφυπνισμένης, πλέον, συνειδητότητας σε ένα άλλο είδος σώματος πιο λεπτοφυές ενώ για όσους έζησαν με κοιμισμένη τη συνείδηση είναι ένας βαθύς ύπνος δίχως συνείδηση, ένας θάνατος μέσα στον θάνατο μια πραγματική ανυπαρξία. Μην απουσιάζετε γιατί έτσι αφήνετε τον έλεγχο της προσωπικότητάς σας σε άλλους μικρούς και μοχθηρούς εαυτούς που δρουν κατά το δοκούν αλλά χρεώνουν τον Εαυτό σας.

Είναι αλήθεια ότι αυτός που ζει στο παρόν δε πρόκειται ποτέ να πεθάνει.

Πηγή:http://enallaktikidrasi.com