Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ. ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΝ ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ! (VIDEO)

Μπλε - Πιάνω φωτιά (τραγούδι)


Τον έψαχνες χρόνια τώρα σε λάθος συντεταγμένες. Ψηλαφώντας το καλοκουρδισμένο μαξιλάρι σου τα βράδια. Μηρυκάζοντας παρηγορητικούς φθόγγους και άναρθρα όνειρα. Ψαχουλεύοντας στα τυφλά μέσα στα ίδια συρτάρια που πάλευες να συμμαζέψεις τη ζωή σου. Βολευόσουν με εκείνη τη συγκατοίκηση στο ίδιο σώμα και μοιραζόσασταν το νοίκι δίχως καλημέρες.
Και τον συνάντησες στη στροφή του θανάτου, στην πιο δύσκολη στιγμή, στον πιο τρομακτικό εφιάλτη, δυο στενά παρακάτω από την πρώτη σου αγάπη, μια λεωφόρο παράλληλα στην τελευταία. Ο εαυτός σου, γυμνός και παγωμένος. Άσχημος και άσχημα χτυπημένος.
Τώρα που ο έρωτας αποχώρησε και τα χρόνια κάνουν το διάβα σου να τρεκλίζει, τον βλέπεις ακριβώς όπως είναι. Ούτε όπως τον έπλασαν οι άλλοι, ούτε όπως φαντασιωνόσουν το είδωλό του χρόνια τώρα, με αξιώσεις άψογα κυκλικές, παρασημοφορημένες και μεγαλόφωνες. Τον παρατηρείς επιτέλους εντατικά και τον ακούς να τραυλίζει βραχνά τα λάθη σου.
Σπίτι, δουλειά, ύπνος και διάσπαρτα διαλείμματα οικογενειακής γαλήνης ή ψευδών εξομολογήσεων σε φίλους. Κι αυτός κομπάρσος που δε βγήκε από το παρασκήνιο. Δίπλα στα ψίχουλα που δεν καθάρισες στο τραπέζι, μαζί με όλη την αλήθεια. Οι στιγμές που τον κρέμασες κάπου δυσπρόσιτα, οι μέρες που τον γκρέμισες στο βωμό των υποχωρήσεων. Όλες οι αποτυχημένες προσπάθειες και τα προμελετημένα σου εγκλήματα εναντίον άλλων και εις βάρος του εαυτού σου. Είναι όλα εδώ, περιμένουν να τα μαζέψεις μαζί με τα αποφάγια σου.
Και ξέρεις ότι θα έρθουν κι άλλα λάθη, κι άλλα εγκλήματα, γιατί δεν είναι κύκλος, είναι ευθεία που παρακάτω γίνεται χειρότερα, όπως είχε πει κάποτε ένας φίλος σου. Ένας καλός φίλος που δεν ήθελες να πιστέψεις. Αλλά, πλέον, τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία, γιατί τον βρήκες. Κι αυτό το βράδυ είναι μόνο δικό σας. Εσύ κι αυτός, η σκοτεινή προβολή σου, ο εαυτός σου.
Να του απλώσεις, λοιπόν, το χέρι, τόσο αυστηρά όσο κι εγκάρδια, θα βρεις τον τρόπο. Να κάνετε για μια στιγμή ειρήνη και να αποφασίσετε πώς θα πορευτείτε. Να θυμηθείτε μαζί, μέσα στη φούσκα της μικρής σας εκεχειρίας, όλα εκείνα που αγαπούσατε και, γιατί όχι, τις πιο επώδυνες αναμνήσεις, τις πιο μεγάλες συγγνώμες που δεν ξεστομίσατε ποτέ. Εκεί σε θέλω.
Άσε τη γη να περιστρέφεται για λίγο χωρίς εσένα κι αυτόν. Μπορεί για δυο στιγμές ο κόσμος να κάνει και χωρίς εσάς. Και βρες ένα μέρος μέσα σου που θα ήθελες να τον καλέσεις. Που θα είναι τακτοποιημένα κι όμορφα για να δεχθείς επισκέψεις. Συγύρισέ τα όλα σαν να περιμένεις κτηματομεσίτη. Και υποδέξου τον.
Να κάτσετε παρέα για τσιγάρο και καφέ και να κοιταχτείτε καλά μέχρι να ματώσει το παρελθόν. Μέχρι να γίνει στάχτη το δωμάτιο κι ο τοίχος που αιώνες ολόκληρους σου αντιγύριζε τα βλέμματα αμίλητος. Να τα πείτε μέχρι να αλλάξει πορεία το αίμα σας. Μέχρι να ξεφτίσουν τα οράματα και να αποσαθρωθεί το στέρεο έδαφος κάτω από τα πέλματά σας.Ώσπου να λιποθυμήσετε σε ένα αφιλόξενο κενό, γιατί δεν αντέχετε ο ένας τον άλλο. Γιατί ρίξατε τόσο νερό στο κρασί σας που δεν θυμίζει πια κρασί.
Κι ύστερα, να προσγειωθείτε σε μια έρημη ακρογιαλιά. Σε μια από αυτές που δεν πλησιάζει κανείς, με τα βότσαλα που πονάνε και το κύμα που ξεβράζει νεκρές χίμαιρες κι αποκαΐδια. Να σταθείτε πλάι και να τραβήξετε μια λευκή γραμμή μπροστά σας. Να παραβγείτε, ώσπου να κοπούν οι ανάσες και να είναι ένας αγώνας ζωής και θανάτου. Ένα θέμα τιμής, που, δυστυχώς, καμιά σημασία δεν θα έχει η έκβασή του.
Λαχανιασμένοι στο τέρμα να αγκαλιαστείτε και να κλάψετε σαν να στέρεψαν οι θάλασσες, σαν να σώθηκε το αλάτι όλου του κόσμου και τώρα τίποτα δε μένει παρά μόνο αυτή η τελευταία παραδοχή. Αυτή η μονόλεπτη κραυγή για όλες τις σιωπές σας.
Να μετρήσετε τον πόνο και να προσδιορίσετε πού αρχίζει και πού τελειώνει. Αν ποτέ τελειώνει. Να κοιτάξετε γύρω και να δείτε ότι μείνατε μόνοι. Στον πόνο και σε όλα τα άλλα. Τώρα που δεν σας ακούει κανείς άλλος, δεν υπάρχει λόγος για αναβολές και ψέματα.
Να κάνετε μια συμφωνία με ακριβοδίκαιους όρους για τους συμβαλλόμενους. Να φτύσετε στις παλάμες σας και να σφραγίσετε το συμβόλαιο, έστω με σάλιο, πίκρα και αηδία. Δεν πειράζει. Κανένας δεν αγαπάει τον εαυτό του. Μόνο αυτόν έχεις, όμως.
Κι έτσι, φρόντισε να τον προσέχεις από εδώ και στο εξής. Να τον εμπιστεύεσαι όταν ψιθυρίζει, προτού γίνουν οι ψίθυροι ουρλιαχτά. Να τον ακούς και να του παραχωρείς το λόγο. Να τον σέβεσαι και να προσπαθήσεις να αγαπήσεις κάτι από την ιστορία του. Να του χαρίσεις το δικαίωμα στα γήινα λάθη και να απαιτείς να του γίνονται μάθημα. Να οδηγείς προσεκτικά και να αφήνεις πού και πού να σε οδηγούν ή να σε προσπερνάνε ή να προσπερνάς.
Προτού γίνει νερό το επόμενο ποτήρι κρασί. Προτού βγεις στην επόμενη λεωφόρο. Προτού αρχίσει η γη να κινείται και πάλι για τους δυο σας.



https://balaoritoustreet.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.